Gramatyka niemiecka

Najczęstsze końcówki odmiany rzeczownika.

Dopełniacz liczby pojedynczej:

1) -s lub -es w odmianie mocnej i mieszanej w rodzaju męskim i nijakim,

2) -n lub -en w odmianie słabej w rodzaju męskim i nijakim,

3) bez końcówki w rodzaju żeńskim.

Celownik liczby pojedynczej:

1) bez końcówki w odmianie mocnej i mieszanej w rodzaju męskim i nijakim (niekiedy końcówka -e, jej użycie jest zwykle fakultatywne)

2) -n lub -en w odmianie słabej w rodzaju męskim i nijakim

3) bez końcówki w rodzaju żeńskim.

Biernik liczby pojedynczej:

1) bez końcówki w odmianie mocnej i mieszanej w rodzaju męskim oraz w rodzaju żeńskim i nijakim

2) -n lub -en w odmianie słabej w rodzaju męskim.

Mianownik, dopełniacz, biernik liczby mnogiej:

W rodzaju męskim:

1) -e, rzadko -er , często z przegłosem

2) brak końcówki (ale często przegłos) dla wyrazów zakończonych na -er, -el, en

3) -n lub -en w odmianie słabej i mieszanej

4) -s dla grupy rzeczowników obecgo pochodzenia.

W rodzaju żeńskim:

1) -n lub -en w odmianie słabej

2) -e często z przegłosem w odmianie mocnej

3) brak końcówki i przegłos dla rzeczowników Mutter, Tochter.

W rodzaju nijakim:

1) -er, często z przegłosem

2) -e, zwykle bez przegłosu

3) brak końcówki dla wyrazów zakończonych na -er, -el, en

4) -n lub -en w odmianie słabej i mieszanej

5) -s dla grupy rzeczowników obcego pochodzenia.

W celowniku liczby mnogiej do formy mianownika liczby mnogiej dodajemy -n, jeśli kończy się on na -e, -l, -r.

Spis treści

poprzednia strona następna strona